ასეთი მარტივი, ლამაზი და რაც მთავარია ერთობლივი მუშაობის შედეგად მიღებული საათის მეშვეობით თქვენ თავისუფლად შეგიძლიათ თქვენს პატარას დროის ცნობა ასწავლოთ-რა თქმა უნდა ასაკის შესაბამისად, პატარებს მხოლოდ საათი და ნახევარი საათი, უფრო დიდებს კი წუთები და დაკლებული წუთებიც ;)
(დააქსეროქსეთ ნახატი, გადაიტანეთ მუყაოზე, გამოჭერით ბავშვთან ერთად,გააფერადებინეთ მას, დაამაგრეთ ისრები, ფერადი ჭიკარტით , ისე, რომ იმოძრაოს)
ფსიქოლოგების მტკიცებით ადამინს არ ბეზრდება სამი რამის ყურება- ცეცხლის, წყლისა და ვარსკვლავებით მოჭედილი ცის. ჩემი აზრით ამ ჩამონათვალს მეოთხეს, საპნის ბუშტების ყურებას დავუმატებდი.გარდა იმისა, რომ ეს ძალაინ ლამაზი სანახავია, კარგი ვარჯიშია სასუნთქი ორგანოებისათვის. სთხოვეთ თქვენს პატარას ღრმად ჩაისუნთქოს, და ერთი ძლიერი ამოსუნთქვით შეუბეროს საპნიან რგოლს, გამოვა ბევრი ლამაზი ბუშტი...შემდეგ ჩაისუნთქოს და ნელი და ხანგრძლივი ამოსუნთქვისთ შეუბეროს რგოლს, გამოვა ერთი დიდი ბუშტი, და ასე მორიგეობით, ხან ბევრი ბუშტები გამოუშვას ,ხან ცოტა. ჩემი მოსწავლეები შირად შემომჩივიან - ქეთი მასწავლებელო, ძალიან მალე მთავრდება სითხე და გული გვწყდებაო, ალბათ ეს თქვენი პატარების პრობლემაცაა, მოდით პატარა საიდუმლოს გასწავლით
მოდი, დავბეჭდოთ! ბავშვებს ძალიან უყვართ სხვადასხვა დიზაინის შექმნა საკუთარი ხელით, შეიძლება ეს საქმიანობა მშვენიერ გართობად ვაქციოთ და თან ლამაზი საჩუქარი გამოგვივიდეს.
ამისათვის დაგვჭირდება -- გაუთლელი, კარგად გარეცხილი კარტოფილი, წყლის საღებავი ან გუაში და ქაღალდი.
კარტოფილი გავჭრათ შუაზე, გაჭრილი მხრიდან მივცეთ სხვადასხვა ფორმები (ოთხკუთხედები, სამკუთხედები, ვარსკვლავები, წრეები,ყვავილები, მოკლედ როგორც მოვიხერხებთ). დავსვათ ბავშვი მაგიდასთან,გვერდით მივუდგათ ფართო თასებში ჩასხმული საღებავები,ფიალა ცოტა წყლით,(რათა შეძლოს ახალი ფერის გამოყენებამდე წყალში კარტოფილის ძირის გარეცხვა)
და მივცეთ სრული თავისუფლება შექმნას საკუთარი შედევრი
შესაძლოა უძველესი ადამიანები ჩვენზე მეტად ბედნიერები იყვნენ. თუმცა მგონი ერთ რამეში ჩვენ უფრო გაგვიმართლა: იმიტომ რომ გვაქვს მუსიკა. თანამედროვე ტექნიკა საშუალებას გვაძლევს არასოდეს დავშორდეთ მას. სხვადასხვა ჟანრის და სტილის მელოდიები თან ახლავს ჩვენს ცხოვრებას, მასთან ერთად ვიზრდებით, ვოცნებობთ, გვიყვარს, განვიცდით და ვიცვლებით. ჩვენს ცხოვრებაში ყოველ ახალ ეტაპს თავისი ჟღერადობა აქვს – ზოგს ბავშვობაში ბიტლების ეპოქა ჰქონია, ზოგს, შოპენის, ზოგს კიდე ჯექსონის, ზოგიც მარიო ლანცას სიმღერებს ღიღინებდა. რაზეა დამოკიდებული არჩევანი? იქნებ პიროვნების ტიპზე? თუმცა პიროვნების ტიპიც ხომ საიდანღაც ყალიბდება. შესაძლოა, პასუხი იმაშია, თუ როგორ მუსიკას ვუსმენდით იმ დროს, როდესაც ჯერ კიდევ არ გვქონდა ჩამოყალიბებული მუსიკალური გემოვნება და დამოუკიდებლადაც არ შეგვეძლო მაგნიტოფონის ჩართვა. მოკლედ, ყველაფერი შორეული ბავშვობიდან მოდის. მუსიკა, რომელიც ახალდაბადებულ ბავშვს ესმის, მისი სამყაროს ნაწილი ხდება. მას ჯერ არ აქვს მელოდიის რიტმის და განწყობის გრძნობა, თუმცა უკვე რაღაცას აღიქვამს, ითვისებს. სივრცეში ჩაღვრილი მელოდია, როგორც მზის სხივი, ბავშვის ოთახში რომ შემოდის, პატარას ცნობიერებაში იჭრება. ისევე როგორც კედლების ფერი ჩვილის ოთახში, იგი შეუმჩნევლად ზემოქმედებს მის ხასიათზე. ინტერიერის გაფორმებას დიდ ყურადღებას ვაქცევთ, ოთახის თანაბარ განათებასაც, სათამაშოების ფაქტურასაც და ზოგჯერ გვავიწყდება მუსიკა. თანაც, ფსიქოლოგებმა დიდი ხანია შენიშნეს, რომ სხვადსხვა მელოდია სრულიად განსხვავებულად მოქმედებს ბავშვის განწყობაზე, ხოლო როცა ის მუდმივ ფონად გადაიქცევა, თავისებურად ზემოქმედებს პიროვნების ჩამოყალიბებაზე. ამასთან, სპეციალისტები ერთ რამეში თანხმდებიან: საბავშვო სიმღერებისა და ტრადიციული იავნანების მერე ბავშვის ფსიქიკაზე განსაკუთრებით დადებით გავლენას ახდენს კლასიკური მუსიკა. ბავშვი, რომელიც იზრდება ვივალდის, მოცარტის, ბახის მელოდიების გარემოცვაში, აშკარად გამოირჩევა პატარებისგან, რომლებიც პასიურად უსმენენ მუსიკას. კლასიკურ მელოდიას აქვს რამდენიმე ღირსება: ჰარმონია, კეთილშობილი ინტონაცია და ტონების საოცარი სიმდიდრე – ყველაფერი ის, რაც პატარა ადამიანს ეხმარება გახდეს კულტურული ადამიანი. თანამედროვე მუსიკის მოსმენა ხომ, როგორც კარგის, ისე ყველაზე ცუდის, უფრო იოლია – მას ის პლუსები აქვს, რაც სწორედ ჩვენს დროს ახასიათებს: მკაფიო რიტმი და დინამიკა. მიჩვევაც პრობლემა არ არის. თუმცა კლასიკური მუსიკის შეყვარება და მოსმენა ხშირად თავიდან უნდა ვისწავლოთ. აქ კი, ჩვენს პატარას მშობლებმა უნდა გავუწიოთ დახმარება. პირველ რიგში, უნდა გავერკვეთ რომელი მუსიკის მოსმენა ჯობს ცხოვრების დასაწყისში. აღმოჩნდა, რომ არსებობს გარკვეული წესები. სამ წლამდე ბავშვებისთვის არ არის რეკომენდირებული ნაღვლიანი, მშფოთვარე და ტრაგიკული მელოდიების მოსმენა – თუნდაც მომაჯადოებელი იყოს მათი ჟღერადობა. შესაძლოა, როცა ეს პატარები გაიზრდებიან, მშობლების მსგავსად უპირატესობას მიანიჭებენ მინორს და ტრაგიკულ ექსპრესიას. მაგრამ პაწაწინა მელომანები, როგორც წესი, ირჩევენ უფრო ნათელ, მშვიდ და ოპტიმისტურ ინტონაციებს. და მართალნიც არიან! ფსიქოლოგების აზრით, ამგვარი მუსიკა ბავშვებს უქმნის პოზოტიურ განწყობას და ეხმარება შეიგრძნონ ცხოვრება, როგორც მყუდრო და ხალისიანი სამყარო. სპეციალისტები მიიჩნევენ, რომ პატარა მელომანებისთვის ყველაზე შესაფერისი კომპოზიტორი არის ვოლფგან ამადეუს მოცარტი. მისი შემოქმედება ხომ საინტერესო გამოცანაა. ფსიქოლოგების ურიცხვი კვლევა აჩვენებს, რომ მოცარტის მუსიკა - ჰარმონიული, ლაღი, დახვეწილი და უბრალო - უძლიერეს დადებით გავლენას ახდენს ბავშვის ფსიქიკის, შემოქმედებითი საწყისისა და ინტელექტის განვითარებაზე. ისე, მოცარტის მუსიკა მარტო ბავშვებზე როდი ახდენს ნაყოფიერ გავლენას. რაშია მოცარტის მელოდიების საიდუმლო - უცნობია. მაგრამ ფაქტია, რომ არსებობს. ერთი ვერსიით, მოცარტმა, რომელიც 4 წლის ასაკში გახდა კომპოზიტორი, თავის მუსიკაში გადაიტანა სინამდვილის სუფთა, ბავშვური აღქმა. თუმცა, რა თქმა უნდა, შეცდომა იქნება თუ მოცარტს ჩავთვლით მხოლოდ “მზის კომპოზიტორად” – მის შემოქმედებაში საკმაოდაა ჭეშმარიტად ტრაგიკული ნაწარმოებებიც. ბავშვებს კი უფრო მეტად მოსწონთ მისი “პატარა ღამის სერენადა”, თურქული მარში და ასევე არიები ოპერებიდან: ”ჯადოსნური ფლეიტა”, “დონ ჟუანი”, “ფიგაროს ქორწინება”. კიდევ ერთი კომპოზიტორი, რომლის შემოქმედებაც უდაოდ მოეწონებათ ბავშვებს – ჩაიკოვსკი გახლავთ. თან, შესაძლოა, ფრაგმენტები მისი ბალეტებიდან “მძინარე მზეთუნახავი”, “მაკნატუნა”, “გედების ტბა” უფრო მოხიბლავთ, ვიდრე პიესები “საბავშვო ალბომიდან” და “წელიწადის დროებიდან”. თუმცა ჩაიკოვსკის ყველა ეს ნაქწარმოები ხასიათდება ერთი უზარმაზარი ღირსებით –აქტიურად რთავს მსენელს თავის გარემოში, სთავაზობს პატარა მელომანს წარმოიდგინოს ბუნების სურათები და ჩაეფლოს ძველებური სეზონური გართობების სამყაროში (“წელიწადის დროები”), ან მოფიქროს რაიმე ისტორიები და პატარა მუსიკალური მოგზაურომა მოაწყოს მსოფლიოს ქვეყნებში (“საბავშვო ალბომი”), ან უბრალოდ იცეკვოს. ჩაიკოვსკის ბალეტის მუსიკაში ხომ მართლა არის რაღაც ისეთი, რაც გულგრილად ვერ დატოვებს ვერც ერთ გოგონას, რომელიც ოცნებობს ბალერინობაზე. შესანიშნავი მელოდიები შიეძლება ვოპოვოთ ბახთან, რომელმაც შექმნა არა მარტო ბრწყინვალე ტრაგიკული ნაწარმოებები, არამედ საოცარი “ხუმრობა” (#2 სუიტიდან) და ღვთაებრივი არია, 33 სუიტიდან. პატარას შეგვიძლია მოვასმენინოთ როსინის უვერტიურები და შტრაუსის ვალსები, კლემენტის სონატინები, ბეთჰოვენის პიესები, ძველებური მარშები. თუმცა, როგორც იტყვიან, მუსიკის შერჩევა მხოლოდ ნახევარი საქმეა. თავიდან მუსიკა ჩვილის ცხოვრებაში მხოლოდ ფონად არსებობს. უფროსებს ხშირად აღარ გვახსოვს ბავშვის მუსიკის აღქმის თავისებურებები. პატარებს თითქოს არ ესმით მელოდია, არ რეაგირებნ, მშვიდად აგრძელებენ თავიანთ საქმეს: თამაშობენ, ხატავენ. თუმცა, ამგვარი პასიური მოსმენა ილექება ქვეცნობიერში. ბავშვს შეგვიძლია დავეხმაროთ და “გავაგონოთ” მუსიკა, რომ მისი აღქმა იყოს უფრო გააზრებული და შეგნებული სიამოვნებაც მიანიჭოს. ყველაზე მარტივი ხერხია ვურჩიოთ იცეკვოს რიტმულ მუსიკაზე, ჩვენთან ერთად, ან სათამაშოს კომპანიაში – ან იქნებ ნახოს როგორ ცეკვავს დედიკო. დაინტერესების მეორე გამოცდილი ხერხი – თამაში “ რას ჰგავს ეს?”, როდესაც ბავშვი შეეცდება გამოიცნოს, რა ესმის მას მუსიკაში: წვიმის შხაპუნი, ჩიტების ჭიკჭიკი: ამგვარი თამაშისთვის გამოგვადგება ისეთი საპროგრამო ნაწარმოებები, როგორიცაა “წელიწადის დროები” როგოც ვივალდის, ისე ჩაიკოვსკის. პიესები, რომელსაც აშკარა სიუჟეტი არ აქვს, თავისებურად კარგია იმიტომ, რომ თანდათან ბავშვი შეძლებს მოიფიქროს ნებისმიერი ისტორია ყველაზე საოცარი თავგადასავლებით – და შეუძლია სურათიც დახატოს თავისი შთაბეჭდილებების საილუსტრაციოდ. საყვარელი მუსიკა შეიძლება დღის სასიამოვნო თანამგზვრი გახდეს. ერთხელ შერჩეული მშვენიერი მელოდიები შესაძლოა გახდეს მიწვევა სუფრასთან, დღის ან ძილისპირული იავნანა, გართობის ფონი, მაგალითად ხატვისას – საკმარისია მოკლე ნაცნობი ფრაგმენტიც. სხვათა შორის, მნიშვნელოვანია, არ გადავტვირთოთ ბავშვი მუსიკით, არ დავღალოთ – მუსიკამ ხომ სიამოვნება უნდა მიანიჭოს, და არ უნდა იქცეს მომაბეზრებელ ხმაურად. თანდათან ბავშვი ეჩვევა ცხოვრებას მუსიკის თანხლებით – თანაც კარგი მუსიკის. ის იწყებს მელოდიის ელფერების და ტონების გარჩევას. და მისი სამყარო უფრო მდიდარი ხდება, გრძნობები კი დახვეწილი.
მიეცით თქვენს პატარებს საშუალება ხშირად იურთიერთონ ფანქრებთან ხატონ, წერონ, აფერადონ...ეს მათთვის მეტად სასარგებლოა....თქვენ კი ცოტაოდენ თავისუფალ დროს გამოგიჩენთ <\/u><\/a>
უდიდესი ბედნიერებაა პატარებთან მუშაობა, უსაზღვრო ენერგია, სითბო და სიცოცხლის ხალისი მოდის მათგან, მათთან ურთიერთობის ყოველი წამი ღვთის საჩუქარია.... განსაკუთრებით საინტერესო დიალოგები და აზრები აქვთ... აი მაგალითად:
ჩავატარე მეცადინეობები და დღის დასასრულს, საბავშვო ბაღის წინ, გაჩერებაზე ვდგავარ, დაღლილი და ნახევრად გათიშული... ჩემი მოსწავლე ხელჩაკიდებული გადაყავს მამას ქუჩაზე... შუა ქუჩაში, ბავშვი ჩერდება, ბრუნდება და მთელი ხმიტ ყვირისს... მამიკოოოო, მამიკოოო..შეხედე, შეხედეეე, ეგეე მასწავლებელი, ენის ტრიალს რომ გვასწავლიიის და პატარა თითუკით ჩემსკენ ათითებს...მთელი ქუჩა ტრიალდება და ეძებს მასწავლებელს რომელიც ბავშვებს ენის ტრიალს ასწავლის....
ეგ კიდევ არაფერი- ენის ვარჯიშების დაწყების წინ ბავშვებს ყოველთვის ასე მივმართავ- "ჩემო სიხარულებო გახსოვდეთ, ენის გამოყოფა შეიძლება მხოლოდ და მხოლოდ ჩემს მეცადინეობებზე ენის ვარჯიშების დროს, სხვა დროს, ყველგან სხვაგან- თამაშის, თქვენს მასწავლებლებთან მეცადინეობის, სახლში ყოფნის, თუ ქუჩაში სეირნობის დროს, ენის გამოყოფა დიდი უზრდელობაა, და არ შეიძლება!!!- გადის რამდენიმე დღე , მოდის მშობელი და მასწავლებელს ეუბნება კი მაგრამ რას ასწავლის ეს თქვენი მეტყველების მასწავლებელი? ჩემი შვილი იძახის უზრდელობებში გვამეცადინებსო....
როდესაც სამეტყველო აპარატს ვავარჯიშებთ, ჯდომით რომ არ დამეღალონ, ვიფიქრე ცოტა ფეხზე ადგომა და განძრევა არ აწყენთთქო და შუა ვარჯიშიში ენის, კბილების, ტუჩების ცეკვასთან ჩართული მაქვს კურტუმოს ცეკვა( ადგებიან ფეხზე და რამდენიმე წამით ცეკვით იკუზებიან და სწორდებიან, მოსწონთ და ძალიან მხიარულობენ) შემდეგ ვაგრძელებთ მეცადინეობას... ლელა მასწავლებელის ჯგუფში შევედი და ძალიან შეშფოთებული დამხვდა ილია- ქეთი მასწავლებელო, დედიკოს ვუთხარი მეცადინეობებზე ენას, კბილებს, ტუჩებს და კუსტუმოს ვაცეკვებთო და ასე მითხრა მასეთი არაფერი გამიგიაო.... ხოოოო ჩვენც ასე გვითხრეს დედიკოებმაო, აყვნენ დანარჩენები... კარგით ჩემო სიხარულებო, თუ მაინცდამაინც მეცადინეობის ეგ ნაწილი გინდათ სახლში გააშუქოთ, მაგ ადგილს კურტუმო ჰქვიათქო- განვუმარტე...კარგითო მითხრეს თვალებგაბრწყინებულებმა. არ ვიცი სიტყვას იმახსოვრებდნენ, არ ვიცი კარგი სიტყვა ეგონათ?! მაგრამ ფაქტია-იმ დღის შემდეგ, თუ რომელიმე მასწავლებელი შემოვიდოდა ლელა მასწავლებლის ჯგუფში "კურტუმო მასწავლებელი მოვიდაო" იძახდნენ... ვიფიქრე არიქაააა სანამ ვინმემ პირველწყაროს დადგენაზე მუშაობა დაიწყო და სერიოზულ უსიამოვნებაში გავყავი თავი, მანამდე უნდა ვუშველო ამ საქმესთქო და ეს ვარჯიში სასწრაფოდ მთელი თვით ამოვიღე იმ ჯგუფში სავარჯიშოების სიიდან...ეხლა თავიდან შევაპარე და რა ვიცი, მგონი უკვე მსგავსი რეაქცია აღარ აქვთ
გაგზავნილია: 13.06.11 20:28. სათაური: და Ʈ..
და აი, დადგა ზაფხული, ანუ დრო, როდესაც შეგვიძლია მეტი დრო გვატაროთ საკუთარ შვილებთან.... მოდით თამაშ- თამაშით გამოვიყენოთ ეს დრო მათი გონებრივი განვითარებისათვის....სიტყვათა მარაგის გამდიდრებისათვის... სოფელში წახვედით?!- რა სჯობია დასვენებას....ეზო სავსეა შინაური ცხოველებითა და ფრინველებით...ესაუბრეთ შვილიკოებს მათზე, მათ ნაშიერზე, ხმოვანობასა და სარგებლობაზე.... ბაღში ან ბოსტანში გადაიყვანეთ?! ასწავლეთ ხილის და ბოსტნეულის დიფერენციაცია, აჩვენეთ სად და როგორ იზრდება ისინი- მიეცით ხელში, აღიქვას მისი ფორმა, ფერი, ზომა; დააგემოვნებინეთ, ასწავლეთ დაგემოვნებულის სიტყვებით გამოხატვა...მჟავეაა, მწარეა, წვნიანია, მშრალია, ტკბილია და ა.შ.... ზღვაზე ისვენებთ?!- უსმინეთ ზღვს ტალღებს, ისაუბრეთ მის ფერზე, მზის ანც სხივებზე,ზღვის ცხოველებზე, საზღვაო ტრანსპორტზე, კაპიტნებსა და მეზღვაურებზე...მზის ჩასვლაზე... გაუკეთეთ პროვოცირება, მოახერხოს აღქმულის მეტყეველბაში გადმოტანა- მოუყვეს შორს მყოფ მამიკოს ნანახის შესახებ კომპიუტერით ან ტელეფონით თუ ამის საშუალება არაა სთხოვეთ ფერების საშუალებით გადმოსცეს ემოცია... დახატოს ის რაც უნდა, როგორც უნდა და რა ფერებიტაც უნდა... თქვენ კი აღფრთოვანდით მისი შემოქმედებით....
მერწმუნეთ, ასე გატარებული ზაფხული, დიდ სარგებელს მოუტანს თქვენი შვილის გონებრივ და სულიერ განვითარებას,(გაიხსენეთ ანდაზა" ასჯერ გაგონილს ერთხელ ნანახი სჯობიაო" მითუმეტეს ამ ნანახის ხელით შეხებასაც თუ შესძლებს, ის არასოდეს ამოიშლება მისი მეხსიერებიდან:)) თქვენ კი მრვალ საინტერესო და სახალისოს აღმოაჩენთ მასთან ურთიერთობისას :))))
მაშ ასე, წარმატებულ, მხიარულ და ბედნიერ ზაფხულს გისურვებთ!!!
ზეიმია...წელს ოთხი ჯგუფი დაფრთიანდა ჩიორაში და ცხოვრების დიდ გზებზე გაფრინდა....
იცით როგორი ძნელია შეჩვეულ ბავშვებთან დამშვიდობება?! თითოეულ მათგანს ჩვენი სულის და გულის ნაწილი მიაქვს...
მათი უმეტესობა ჩვენს ბაღში 2 წლის ასაკში მოვიდა, ჩვენს თვალწინ, აღმზრდელებისა და ძიძების ფრთებს შეფარებულნი, მათი დიდი ამაგით და მზრუნველობით გამთბარნი , დაიზარდნენ, დაჭკვიანდნენ, დაფრთიანდნენ... შეიძინეს ის ცოდნა, უნარ- ჩვევები რაც მათი ასაკისათვისაა საჭირო... მადლობა აღმზრდელებს, ძიძებს, ასეთი კარგი თაობის აღზრდისთვის...
მადლობა ყველას- ვინც მათ პიროვნებად ჩამოყალიბების პროცესის დაწყებაში მონაწილეობდა! უდაოდ, კარგი საძირკველი მყარი შენობის არსებობის დიდი გარანტიაა, თქვენს შვილებს წარმატებულ პიროვნებად ჩამოყალიბების მყარი საძირკველი აქვთ.... ბედნიერ, მხიარულ, წარმატებულ და უღრუბლო ცხოვრებას გისურვებთ ჩვენო "ჩიორებო"....
ჩაურთეთ პ.ჩაიკოვსკის ბალეტ" მაკნატუნა"-დან "ფიფქების ცეკვა" უსმინონ, წარმოიდგინონ ვითომ ფიფქები არიან- გაიხადონ ფეხსაცმელი-ისრიალონ, იტრიალონ,იფრიალნ, იფარფატონ..... ჩართეთ ოჯახის წევრებიც და აჩუქეთ თქვენს პატარას სასიამონო და მხიარული წუთები.:)))))(თქვენთვის კი ,დამიჯერეთ, უდიდესი რელაქსაცია იქნება დამღლელი დღის ასეთი ფორმით დაგვირგვინება )))
<\/u><\/a> 
<\/u><\/a> 
<\/u><\/a> 
<\/u><\/a> 
<\/u><\/a> 
- წევრი ფორუმზეა
- წევრი არ არის ფორუმზე